Urkunde 1267: Unterschied zwischen den Versionen

Zeile 7: Zeile 7:
<blockquote>
<blockquote>
Nos Engelbertus comes de Marcha presentibus litteris protestamur, quod nos damus Helenburgam  uxorem Syfridi de Mengede et Everhardum fllium eius, qui actenus nostri fuerunt ministeriales, in ministeriales domini Theoderici comitis Clyvensis, recipientes pro eisdem ab eodem comite iusto titulo concambii Idam de [...]usen et Adolfum filium eius, qui hucusque exstiterunt ministeriales prefati nobilis comitis in nostros ministeriales. Ne igitur aliquis super huiusmodi dubitet concambio in posterum, presentem paginara in Signum testimonii sigillo nostro dedimus roboratam. Datum anno Domini  M°.C°C°.LX° septimo.  
Nos Engelbertus comes de Marcha presentibus litteris protestamur, quod nos damus Helenburgam  uxorem Syfridi de Mengede et Everhardum fllium eius, qui actenus nostri fuerunt ministeriales, in ministeriales domini Theoderici comitis Clyvensis, recipientes pro eisdem ab eodem comite iusto titulo concambii Idam de [...]usen et Adolfum filium eius, qui hucusque exstiterunt ministeriales prefati nobilis comitis in nostros ministeriales. Ne igitur aliquis super huiusmodi dubitet concambio in posterum, presentem paginara in Signum testimonii sigillo nostro dedimus roboratam. Datum anno Domini  M°.C°C°.LX° septimo.  
</blockquote>
== Übersetzung ==
Der Urkundentext lautet ins Deutsche übertragen wie folgt:
<blockquote>
Wir, Engelbertus, Graf von der Mark (Marcha), bezeugen mit diesem Schreiben, dass wir Helenburga, die Ehefrau von Siegfried von Mengede, und ihren Sohn Everhardus, die bisher unsere Ministerialen waren, als Ministeriale dem Herrn Theodericus, Graf von Kleve (Clyvensis), geben.
Im Gegenzug empfangen wir von demselben Grafen durch einen rechtmäßigen Tausch die Tochter Ida von Husen (Husen) und ihren Sohn Adolfus, die bisher Ministeriale des vorgenannten edlen Grafen waren, als unsere Ministeriale.
Damit niemand in Zukunft an diesem Tausch zweifelt, haben wir dieses Schreiben als Zeugnis mit unserem Siegel bekräftigen lassen.
Gegeben im Jahre des Herrn 1267.
</blockquote>
</blockquote>