Urkunde 1174
In einer Urkunde des Kölner Erzbischof Philipp aus dem Jahr 1174 wird Rabodo von der Mark als Zeuge erwähnt.
Wortlaut
Die Urkunde hat folgenden lateinischen Wortlaut:[1]
In nomine sancte et indiuidue Trinitatis.
Ego Phylippus Dei gratia sancte Col. ecclesia archiepiscopus, omnibus Christi fidelibus in perpetuum. Pastoralis cure officium, et presentis diei malicia, que etiam bene acta et recte, plerumque et rodere et inuertere ingeniosa est, cogit me, que ago, magna cautela et diligenti examinatione agere, ut et presentibus rata, et futuris utilia comprobentur. Nouerit itaque tam modernorum quam futurorum discretio, Quod Sosatiensis ecclisie conuentus uniuersus, familie totius assensu et consilio, nemoris partem quod Bocholt dicitur, uidelicet quantum ad duos mansos agri sufficerent, succidi fecit, honstique uiris sue ciuitatis incolis agros ea pensione contradict, ut quotannis certum censum, scilicet sex solidos sue moneta de manso, et pro redemptione decime itidem de manso, solidum unum persoluerent, ac de cetero eiusdem iuris, quo contribules eorum, qui Aldeholt et Spret incolunt, communionem acceperunt, ut uidelicet soluta annuatum prescripta et census et decime pensione, in nullam singularis seruicii ab aliis quos premisimus compellatur exactionem. Porro cum iuris mei eadem esset decima, pro remedio anime mee successorumque meorum, eam iam dicte ecclesie et fratibus ibi Deo famulantibus liberaliter contradidi. Et ne a quoquam postmodum possit hoc donum adnullari, Sigilli nostri impressione et banni principis apostolorum Petri et mei auctoritate roboraui. Testes. Sifridus Xantensis prepositus. Bernardus Sosatiensis prepositus. Johannes Seflicensis prepositus. Herimannus maioris ecclesie in Colonia canonicus. Nobiles. Heinricus comes in Arnesberg. Rabodo uan ther marka. Euerhardus de Dale. Heinricus uan ge uore. Heinricus uan ther Rura. Ministeriales. Heinricus de Volmudesteine. Gerhardus et Gozwinus fratres eius. Herimannus schultetus Sosatiensis. Thiemmo. Brunstenus et alii quamplures. Acta sunt hec anno dominice incarnationis M.C.L.XX.IIII. Indictione VII Regnante domino Fritherico Romanorum imperatore glorioso. Anno regni eius XXII. Imperii uero XVIII anno quoque presulatus nostri VII. Feliciter. Amen.
Literatur
Erhard, H.A. (Hrsg.). Regesta Historiae Westfalia. Zweiter Band. (1851). Münster: Regensburg. S. 84-85
Anmerkungen
- ↑ zitiert nach Erhard, H.A. (Hrsg.). Regesta Historiae Westfalia. Zweiter Band. (1851). Münster: Regensburg. S. 125